Ayşecik Yolda

Ayşecik sınıfını geçti. Bütün derslerinden Pekiyi aldı. Annesi, babası ona "Tatili hakettin Ayşecik" dediler. Ayşecik sevindi. "Yaşa anne! Yaşa baba!" diye bağırdı. Anne bavul hazırladı. Ayşecik ona yardım etti. Hala "Mayonu unutma." dedi. Baba biletini aldı. Ayşecik trenle gidecekti. Bütün aile istasyona geldiler. Onu yolcu edeceklerdi. Tren orada duruyordu. İstasyon çok kalabalıktı. Herkes birbirine veda ediyordu. Ayşecik hüzünlendi. "Sizi özleyeceğim" dedi. Trene bindi. Başını camdan çıkardı. Tren " düüüt" diye öttü. Sonra ağır ağır hareket etti. Ayşecik ailesine el salladı. Ailesi de ona el salladı. Ayşecik dışarıyı seyretmeye başladı. Tren "çuf çuf" diye gidiyordu. Gittikçe de hızlandı. Bir tarladan geçtiler. Tarlada köylüler çalışıyordu. Ayşecik "Acaba ne topluyorlar?" diye düşündü. Yanındaki adam "pamuk" diye yanıt verdi. Evet, bunlar pamuk tarlasıydı. Adam "Pamuk sıcak ve yağışlı iklimde yetişir" dedi. Tren geniş bir düzlüğe girdi. Bu düzlükte sarı sarı ekinler vardı. Ayşecik yanındaki adama sordu: - Bunlar nedir? - Buğday. - Ben hiç buğday görmedim. - Ekmek buğdaydan olur, dedi adam. Ayşecik aklından "Bu amca her şeyi biliyor" diye geçirdi. Meğer adam öğretmenmiş. Ayşecik "Öğretmen olmak ne güzel! Ben de okuyup öğretmen olacağım" dedi. Tren su kenarından geçiyordu. Ayşecik deniz sandı. Oysa tuz gölüymüş. Bu gölden tuz çıkarmış. Ayşecik "Yolculuk yapmak ne güzel!" diye düşündü. İnsan bilmediği birçok şeyi öğreniyor. Ayşecik gelecek tatilde yolculuk yapmaya karar verdi.

Stay Connected With Free Updates

Subscribe via Email

You Might Also Like